Wednesday, April 23, 2014

हायकू


दूर डोंगराच्या माथी 
आले उतरू आभाळ 
... झाडावर पानगळ

दूर क्षितिजरेषेला 
फुटे प्रकाशाचा पंख 
.... मनावर काळा डंख

निळ्याशार तळ्याकाठी
गूज प्रेमाचे वाजते
चैत्रचांदणी लाजते...

झुंजूमुंजू पहाटेला
किरणाचा सूर्यरंग
... ओथंबले ओले अंग

प्रासंगिका...

 


1- 

माझे मला कळेना
मी काय पुण्य केले
नशिबात आज माझ्या
हे शब्दभोग आले

खोलात मी कशाच्या
मज तोलवीत नाही
व्याजात खोट आहे
मुदलास भीत नाही!

------------------
2-
आनंदाच्या खांद्यावर 
डोकं ठेवून मी 
समाधानानं डोळे मिटले 
.... अन दु:खाला वाचा फुटली!!

------------------
3-

हे शब्द असे 
ओघळले... 
कधी गळले 
मज ना कळले!!
-------------------
4-
पाहून त्या कवीला
कविताच लुब्ध झाली
अन शब्द शोधताना
प्रतिभाच स्तब्ध झाली
--------------------------------
5-
मद्याच्या प्याल्यामध्ये 
मिसळावी कविता थोडी... 
अन धुंद मैफिलीची 
चाखावी न्यारी गोडी...
-------------------------
6-
घेऊनिया शब्द 
उसने उधार 
काढुनिया धार 
काव्यात कोंबतो... 
शब्दाशी झोंबतो... 
शोधतो आरपार 
मनावर भार 
उगी माझ्या!!
------------------------
7-
समजेना मजला काही 
ते शब्द हरवले कोठे... 
आता तर मिनिटाआधी 
पेनाला लटकत होते!!
-----------------------
8-
सूर्याच्या बेंबीतून निथळणाऱ्या 
पाण्याच्या थेंबावर पोसलेल्या 
कवितेचे चार चतकोर तुकडे जोडून 
मी बनविला आख्खा चंद्र पौर्णिमेचा !!
-----------------------------
9-
एका हिरव्या गाण्याच्या गांडीला 
सकाळी सकाळी सुटली खाज..
लोटा घेऊन पळत सुटले 
शुष्क झाडाच्या आडोशाला बसले...
खाज काही शमेना 
सावलीत मन रमेना 
लोटा होता गळका 
कावळ्याला आला पुळका 
फांदीवरून बघताना 
त्यानं फेकला एक दगड 
ओरडून म्हणाला,
हा घे गांड रगड!!
दगडाला होती चांगली धार
गांडीची साले गेली फार
घरी जाऊन लावले मलम
हिरवे गाणे पडले नरम!!

गेयतेच्या बैलाला ढोल!!
-----------------------------------

माझ्या मना...

माझ्या मना हास जरा 
कालच्यापेक्षा आज बरा 
हाही दिवस संपून जाईल 
नवा उद्या घेऊन येईल 
आठवणींचे डोस कडू 
गिळत कुढत नको रडू 
नवा दिवस साजरा कर 
आयुष्यात आनंद भर 
डोळे उघड पहा नीट 
झटकून टाक सगळा वीट 
पुसून टाक रात्रीचे भास
मोकळा कर दबलेला श्वास
कानावरचे काढ हात
आतल्या सुराला दे साथ
आतला आवाज हाच खरा
माझ्या मना हास जरा
ऐक आता गाणीच गाणी
गालावरचे पूस पाणी
अन्यायाची सारी भुते
जातील पळून कुठल्या कुठे
नवी वेळ अशी येईल
खतातून सोने होईल
या उद्याचा विचार करा
माझ्या मना हास जरा.