तन्दु रुसती है...

गण्याचं लग्न झालं. सुतन्दिनीशी. दोघांचं एकमेकांवर खूप प्रेम होतं. गण्या प्रेमानं तिला तन्दू म्हणायचा.
एकदा तन्दूने गण्याला किराणा आणण्यासाठी डीमार्टमधे पाठवलं.
काही वेळाने चारपाच पिशव्यांचा बोजा कसाबसा सावरत गण्या घरी आला, आणि तन्दूने सामान भरायला सुरुवात केली. काही पुड्या सोडून डबे जागेवर ठेवले, आणि पुन्हा पिशवीत हात घातला, तर हाताशी आला साबण! ‘लाईफबाॅय’ची वडी!
तन्दू मिनिटभर साबणाकडे बघतच राहिली. तिचा चेहरा बदलतोय असं गण्याला वाटलं... पुढच्याच क्षणाला तिने वडी पुन्हा पिशवीत ठेवली आणि तरातरा बेडरूममधे जाऊन तिने दार बंद करून घेतलं.
गण्या बावरला. काय झालं कळेना. साबणाच्या वडीकडे पहात विचार करू लागला.
आणि त्याची पेटली.
तन्दू रुसली होती.
गण्याला आठवले.
‘लाईफबाॅय है जहाॅं
तन्दू रुसती है वहाॅं...’
गण्याने गुपचूप ती वडी आपल्या कपाटात सिगरेटच्या पाकिटाखाली लपवली, आणि तन्दूला हाक मारली.
तिचा रुसवा गेला होता.
आता पुन्हा कधीच लाईफबाॅय आणायचा नाही, हे गण्यानं पक्कं ठरवलं!!